با ما به ازین باش که با خلق جهانی

امروز که آمدی توی چهارچوب در ایستادی و پرسیدی چرا نیامدیم نمایشگاه، و خندیدی و گفتی که البته بیشتر حاله بازی است، یادم نیست دقیقا چه جواب پر پیچ و خمی دادم و وعده فردا و ... 

همیشه می فهمی دارم الکی می گم که میام، که همه چیزخوبه، که ... گاهی اصلا دوستت ندارم، متوجه اینم می شی؟ هنوز هم جز معدود آدمهای اون شرکت درندشتی، که حس خوبی بهم میده، لطفا باش، خوب باش همیشه. 

طفلک پرپر رو امروز خیلی اذیت کردم. گاهی دلم براش می سوره، البته همه حرفهای من شوخی هایی هست که با لحن جدی بیان میشه و پرپر هنوز نمی دونه چه واکنشی باید نشون بده.  ازمن حساب میبره ولی می فهمه که تیکه های اساسی لابلای حرفام  نصیبش میشه. دوست داره صمیمی تر بشه ... وقتی خودم نیستم بین بچه ها به اسم کوچیک یادم می کنه. حتی اسم فامیلم یادش میره!!!!

واقعا احتیاج داره که دوستش داشته باشیم. آدم خوبیه. تو زندگی جز دوستهاش کس دیگه ایرو نداره انگار. باید تمرین کنم باهاش مهربونتر باشم. باید با آدمها با حوصله بیشتری تا کنم. برای شادتر شدن محیط اطرافم تلاش بیشتری بکنم. 

خیلی بیشتر از این ها میتونم به دنیا بدم... حیفه که دریغ کنم. من از اون آدمها هستم که قطعا می تونم دنیا رو جای بهتری کنم برای اطرافیانم. حضورم بهشت عده ای باشه...