Being alone is often the main emotional recovery mechanism for people with Asperger’s syndrome, and they may assume that is also the case for their partner
اول- امروز بدجوری زدم تو پر پرپر! بعد ناراحت شدم. عذرخواهی هم کردم. نمی دونم دیگه چقدر ناراحت شد. من فقط یک سوال ساده ازش پرسیدم اینکه چقدرررررر سیگار میکشه؟ اینجوری بود که رفت عقب تر وایساد و گوشیش رو جا گذاشت و بعد هم پای تلفن بهم گفت که بدجوری زدم توی ذوقش! من متاسفم. قصد ناراحت کردن کسی رو ندارم هیچوقت.
دوم- توی سالن با میس کنت. داشتیم صحبت می کردیم، پشت سر هرکسی که حرف می زدیم، از راه می رسید، پرپر، حجی،... گمونم همه فهمیدند ما داریم دو کلمه راجع به خیر و صلاحشون صحبت می کنیم.
سوم- دیشب بدجوری سرماخوردگی اذیتم کرد. سوزش گلو و سردرد بیچاره ام کرده بود. صبح دو تا کلداستاپ خوردم. الان خیلی بهترم.
چهارم- فردا تعطیله. خوشحالم.
اول- روز قشنگیه.
دوم- تارگت های امروز: ایمیل به دکتر (سرکشیدن جام شوکران)، بستن پرونده SDT (یک بار برای همیشه)، پختن کیک (بفرمایید کوفت)، پیاده روی (جاده مالهالند)،
سوم- فردا چه طلب می کند آن یار که دیروز، دل برده و امروز طلب کرده سرم را؟
پ.ن. دوست دارم یک فیلم هم ببینم اگه شد!