انا لله و انا الیه راجعون
با دلی دردمند و قلبی معیوب و روحی پریشان و لبی تشنه و شکمی گرسنه و ضمیری امیدوار به فضل خدا از خدمت خواهران و برادران مرخص، و به سوی جایگاه ابدی که نه، یکی مانده به ابدی که همان اردوگاه کار اجباری «مهمان رمضان» است، راهی میشوم و به دعای خیر شما احتیاج مبرم دارم.
از خدای رحمان و رحیم میخواهم که عذرم را در کوتاهی خدمت و دپ زدنهای گاه و بیگاه و سرتق بازیهای کثیر و طاعتهای قلیل بپذیرد.
و ازتکتک آن هفتاد و دو عزیزی که قرار است از رو نعش من ردشوند و پا روی تخم چشمام بگذارند، با کفش، و در مهمانیای که به افتخار خدا در منزل منعقد است حضور بهم رسانند، حلالیت می طلبم.
اعتراف میکنم که من همه سعیام را کردم تا این فمیلی تریمان را که علیرغم هشدارهای سازمانهای بینالمللی نظیر فائو، یونسکو، یونیسف و خیلیهای دیگر، همینجور مثل یک غده سرطانی رو به رشد بود، هرس کنم اما با هوشیاری خانم والده این نیت شوم و حرکت پلید بدجوری عقیم ماند.
رمز عملیات هرس «یا من یا مادر شوهر نبیره عمه زهره» بود که با پاسخ بدیهی ، قاطع و دندانشکن «مادر شوهر نبیره عمه زهره» روبرو و در نطفه خفه شد و اره ما به شاخههای تنومندتر نرسید.
بعدتر طی یک گفتمان خعلی منطقی خانم والده مطلب را اینطور باز کردند برایمان که: «ماه ماه خداست. مهمان حبیب خداست. این قاشق چنگالها، آن دستمالسفره ها،کاهوها و کلمها همه لطف خداست. پس بر ماست که در ماه خدا با الطاف خدا در خدمت حبیبان خدا باشیم.» و من متحول شدم.
امیدوارم به حق آقا اباعبدلله به همین جمعیت هفتاد و دو نفریتان قانع باشید و سال بعد و سالهای بعد هم با همین قدرت و تصمیم و اراده بیایید و بخورید و بیاشامید و کلا بیخیال دور کمر و این حرفها باشید. بعد هم چند ایراد اساسی بگیرید که خیال نکنیم خدای ناکرده اینکاره نیستید یا پذیراییمان بینقص بوده. منوی درخواستی سال بعدتان را هم اگر مرحمت بفرمایید که دیگر خعلی خوش به حالمان میشود.
در توفق و اتحادتان به حول و قوه الهی همینجور خللناپذیر بمانید . مبادا یک نفرتان جای دیگر مهمان باشد یا مریض باشد یا در سفر باشد یا گرفتار باشد یا... سیدالشهدا نگهدارتان باشد.
می دانم که با تلف شدن یکی دوتا خدمتگذار در مسیر انجام وظیفه، بر برگزاری این مراسم مبارک خللی وارد نخواهد شد که خدمتگزاران بالا و والاتر در خدمتند، والله نگهدار گرسنگان و روزهداران این خاندان است.
والسلام علیکم و علی عبادالله الصالحین و رحمةالله و برکاته
الو. هنوز زندهاین؟ الو اینجا کسی هست؟ نظر بزاریم یا فاتحه بدیم؟ :)
:)
خدا رو شکر !! پس به این هیجانی که نوشتین نبود!! قدرت تایپ دو تا کلید رو داشتین!!!
ما را به سخت جانی خود این گمان نبود.