«هفته ای یه بار آدمو نمی کشه»* اسم یه مجموعه است شامل ده داستان کوتاه از سلینجر .
مثل یه بسته پاستیل مخلوط ،نشسته رو میزم ! هر از گاهی یه دونه برمیدارم و بیست سی دقیقه ای مزمزه اش میکنم قبل از اینکه قورتش بدم !
نه از این رمانهاست که تا تموم نشه ولت نکنه و همه اش استرس اینو داشته باشی که... یعنی حالا چی میشه؟
نه از این کتاب جدی هاست که افکارتو پریشون کنه و همه اش نگران این باشی که... نکنه راست می گه؟
نه از این کتابهای الکی خوشه که سوپ جوجه و قورباغه به خوردت بده...
نه روزنامه است که به شعورت توهین کنه...
نه کتاب شعره که خیال کنی داره به ریشت می خنده...
نه کتاب درسیه که باهاش سردرد و دل درد و وجدان دردت یکجا عود کنه ...
این تیپ کتاب ها مثل تنقلات اند... خوشمزه و مفرح اند... سبک اند... طعم خوب و موقتی دارند... باری نمی شن روی دوشت... آویزونت نمیشن ... آروم و باشخصیت منتظر می مونن تا دفعه بعد که دوباره بری سراغشون...
بی نهایت معمولی و طبیعی اند ... عین خودم و زندگی ام تو این روزها...
* Once a week wont kill you by J.D.Salinger
** بفرما پاستیل! (;
تو روزایی که نه معمولی اند و نه طبیعی، هزار و یک کار دارم ولی افتادم به نظر گذاشتن واسه دوستان. اینم از منی که همه چیزم عکسه
کتابای سلینجر رو دوست دارم. ظاهرا این کتابی که معرفی کردی رو باید به لیست نخوندهام اضافه کنم. ولی می دونم می خونمش. یه روزی نه خیلی دور. به زودی
امیدوارم پاستیل دوست داشته باشین!
مرسی معرفی کردی میگیرم میخونم
نمیدونم کتابهای شل سیلور اشتاین رو خوندی؟
اگه نخوندی معطل نکن.
خواهش می کنم... چندتایی خوندم...دوستش دارم.